Yaşlı bir adam, emekliye ayrılır ve kendine bir lisenin yanında küçük bir ev alır. Emekliliğinin ilk birkaç haftasını huzur içinde geçirir; ama sonra ders yılı başlar.
Okulların açıldığı ilk gün, dersten çıkan öğrenciler, yollarının üzerindeki her çöp bidonunu bağırıp çağırarak tekmelerler. Bu çekilmez gürültülü günler sürer ve yaşlı adam, bir önlem almaya karar verir.
Ertesi gün, çocuklar gürültüyle evine doğru yaklaşırlarken, kapısının önüne çıkar; onları durdurur ve “Çok tatlı çocuklarsınız; çok da eğleniyorsunuz. Bu neşenizi sürdürmenizi istiyorum sizden. Ben de sizlerin yaşındayken, aynı şekilde gürültüler çıkarmaktan hoşlanırdım; bana gençliğimi hatırlatıyorsunuz. Eğer her gün buradan geçer ve gürültü yaparsanız, size her gün 1 dolar vereceğim,” der.
Bu teklif, çocukların çok hoşuna gider ve gürültüyü sürdürürler. Birkaç gün sonra, yaşlı adam yine çocukların önüne çıkar ve onlara şöyle der: “Çocuklar, enflasyon beni de etkilemeye başladı. Bundan böyle size sadece 50 sent verebilirim.”
Çocuklar pek hoşlanmazlar; ama yine devam ederler gürültüye. Aradan birkaç gün daha geçer ve yaşlı adam yine karşılar onları: “Bakın” der, “Henüz maaşımı alamadım. Bu yüzden, size günde ancak 25 sent verebilirim, tamam mı?”
“Olanaksız bayım” der içlerinden biri, “Günde 25 sent için bu işi yapacağımızı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Biz işi bırakıyoruz.”
buradan aldım...
