park..kenarı parkın,,kenarı parkın demirlerinin arkası..nasıl da gittin oraya..olmayan uçurum açıldı birden..düşekaydın dil üstünde dondurma emsal, ama kalıverdin ortasında uçurumun bir girinç yerisinde..bir kartal evci,inde…öncesinde ölmüş farelerin, tavşanların etsiz kemikleri ve tüyleri yok olmaya duruvermiş arasında konuk oldun kartal evci,ine…..sana indim, inmenin kolay çıkmanın zor olu,canı sonradan düşünerekten..ve ne yapıcamı seni nasıl tutucamı, nerenden kavrı,camı
umursamadan..orada umursadım ama..oracıkta..kuyru,undan mı tutucaktım, ensenden mi kavrıcaktım bilemedim..tutsam bi çimdik yerinden bu defa nasıl çıkıcaz o girinçten, ikimiz, birgibi sanki, tek gibi ama, ikiyiz ki; düşeriz diplerine uçurtmalar lardan yüksek uçurumlar lardan aşaa diye vazgeçtim çimdik bi yerinden tutmalarımdan seni sonra.. kurtarır o kendini burdan dedim..ya aşa,ı do,ru iner başaşaa, ya da yukarı çıkar yeniden..ama ben…atlaya atlaya indi,im uçurumucundan zıplaya zıplaya çıkamam ki..aşası ise inmek için başaşaa çok derin çok derin ötesi..orası bayaa bi başaşaa işte..kaldım..ne seni tutabildim, ne kendim çıkabildim, ne de inebildim aşaa..kaldım orda kan ter bastı üstümü her yerimi..kaldım orda o kartal evce,zinde, uçurumun girinç yerinde..sonra sen aşaa d,oru inmeye başladın..arkandan bakakaldım ben..hoplaya zıp,zıplaya inmeye başladın..cesur hoplamalardı, kendine emin zıp,zıplamalar..imrenç duydum, çok kıskandım..sevinç de duymuşumdur belki hatrıma gelmiyo şimdi..ama ben kaldım orda..o kartal evce,zinde..uçurumun en girinç yerinde..ne inebildim, çıkabildim ne…
umursamadan..orada umursadım ama..oracıkta..kuyru,undan mı tutucaktım, ensenden mi kavrıcaktım bilemedim..tutsam bi çimdik yerinden bu defa nasıl çıkıcaz o girinçten, ikimiz, birgibi sanki, tek gibi ama, ikiyiz ki; düşeriz diplerine uçurtmalar lardan yüksek uçurumlar lardan aşaa diye vazgeçtim çimdik bi yerinden tutmalarımdan seni sonra.. kurtarır o kendini burdan dedim..ya aşa,ı do,ru iner başaşaa, ya da yukarı çıkar yeniden..ama ben…atlaya atlaya indi,im uçurumucundan zıplaya zıplaya çıkamam ki..aşası ise inmek için başaşaa çok derin çok derin ötesi..orası bayaa bi başaşaa işte..kaldım..ne seni tutabildim, ne kendim çıkabildim, ne de inebildim aşaa..kaldım orda kan ter bastı üstümü her yerimi..kaldım orda o kartal evce,zinde, uçurumun girinç yerinde..sonra sen aşaa d,oru inmeye başladın..arkandan bakakaldım ben..hoplaya zıp,zıplaya inmeye başladın..cesur hoplamalardı, kendine emin zıp,zıplamalar..imrenç duydum, çok kıskandım..sevinç de duymuşumdur belki hatrıma gelmiyo şimdi..ama ben kaldım orda..o kartal evce,zinde..uçurumun en girinç yerinde..ne inebildim, çıkabildim ne…
ali tanrısever 06102013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder