sabah yapılacak törene çağırırdı..gelmeyenleri tek tek yazacağım derdi..ödüm bokuma
karışırdı..annem babam da zorla okula gönderirlerdi beni. belli ki onların da karışırdı
ödleri boklarına..sonra giderdim güzelim tatil günü okula.. 33 kişilik sınıfta 8-10 kişi
ya varız, ya yokuz..gelmezdi kimse..hiç korkmazdı onlar da, aileleri de..
hiçbir şey olmazdı o gelmeyenlere..ben hep arkadaşlarımı değil,
ailelerini takdir ederdim..kendi ailemi ezik bulurdum bu adaletsizlik karşısında..ve yemin
ederdim bir dahaki bayram ben de gelmeyeceğim diye..ama yine giderdim..hep gittim.
hiç gitmemezlik yapmadım, yapamadım, yaptırılamadım..çünkü bizim ailece öğretmenden,
okul müessesesinden ödümüz bokumuza karışıyordu..
çok korkuyorduk biz..çok korkutuluyorduk..
hiç sevmem bu 23 nisanı ben..
ama 24 nisanı hep sevdim..m.b.
