sabah günün aydınlanması ile birlikte yatak odamın baktığı arka bahçemdeki müştemilat damlarında bir yaygaradır kopuyor..iki kedi..karşılıklı maaaov, meuaaoov diye söylenip duruyorlar..bugün günlerden 28 şubat.."tabii ya, onlar için arife günü" diyorum içimden..bir süre sonra susacaklardır diye bekliyorum yatağın içinde, gözlerimi açmadan.. ama bitmek bilmiyor karşılıklı seranatları..ve sonunda öyle bir yaygara kopuyor ki teneke dam üzerinde, fırlayıp yataktan bakıyorum ki; alt alta üst üste girişmişler bir birlerine.. neyse, karşılıklı söylenmeleri biter böylece, kavga sonrası "şiddetli geçimsizlik
ve cinsel uyumsuzluk" neticesi ayrılırlar ve susarlar diyorum..ve bir düşence de düşüyor aklıma derken öyle…hani diyorsunuz ya "hayvanlar insanlardan daha iyidir, medenidir, namusludur, sadıktır, çağdaş, demokratik ve layiktir vs.. şöyledir, böyledir" diye, değildir işte…şimdi sabah sabah düşündüm de; mesela bu durumda biz insanlar "tamam biz anlaşamıyoruz, bir birimize göre değiliz, beraber olamayacağız" falan dedikten sonra "ama seni seviyorum, seni kaybetmek istemiyorum, arkadaşın, dostun olarak kalmak istiyorum" diyor ve hoop arkadaş oluveriyoruz..!! ama ne yapıyor bu kediler anında girişiyor ve birbirlerinin gözlerini oymaya çalışıyorlar…neden..? hayvanlıklarından..!! ya biz insanlar, ne kadar medeniyiz…,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder