“hiçbir şey” istemek..!

şikayet ettiğimiz şeylerin bir çoğu bize “şikayet etmemiz gerektiği” öğretilenlendir..

örneğin monotonluk.. 

her günümüz bir önceki gün gibi olduğu.. 

hiçbir değişiklik olmaksızın

ye, iç, git, gel,çalış, yat kalk.. 

ne kötü buluruz bu yaşamı.. 

monoton bir hayatım var diye şikayet ederiz..

aslında mükemmel bir yaşamdır bu..

doğal olandır..

doğa, bütün canlılara monoton, dünüyle aynı bir hayat sunmuştur.

bunun dışına çıkan, çıkmaya çalışan canlı telef olur..

monotonluktan çıkmaya çalışmak insanlığın “lanetidir”

insan hayatının hiç ilerlemeksizin aynı kalmasından nasıl şikayet eder..?!

aynı kalmak demek, ilerlememek demek değildir sadece..

aynı zamanda ve daha önemlisi hayatının kötüye de gitmediği anlamına gelmektedir..

“aynı” kalmak, gerilememeye nasıl tercih edilemez..?

geri kalmak da istemem, ama ilerlemek istemenin ne zararı var denilebilir..

ancak ilerlemek isterken -“uzun vadede”- bulunduğun yerden daha geriye düşecek olman büyük olasılıktır..

evet tam da şu anda düşündüğünüz gibi “o zaman hiç ilerleme olmazdı.”

“insanlık yerinde sayardı.."

asıl olan ilerleme olmaması zaten..!

insanın başına ne gelirse “ilerlediği” için gelir..

durun, bekleyin.. 

siz isteseniz de, istemeseniz da hayat ayaklarınızın dibine kapanıp

“buyur sahip, ne istiyorsun…?” diyecektir..

keşke “hiçbir şey”  diyebilseniz..

ama mutlaka birşey isteyeceksiniz yine.

evet, ben de öyle yapıyorum..

maalesef..,