kekremsi şiir ..,

bir şiir yazmak istiyorum içinde “esrik” geçen

“kekremsi” de geçse ama mutlaka.

mesala bu şiir damağınızda

kekremsi bir tad (tat demez şair) bıraksa..


bu “hoyrat” pazar öğlenden sonraları desem;

hoyratça kullansam hoyrat’ı,

“umarsız olan bir ben miyim

bu kelimelerin esrik aleminde”

diyerek esrik’i de çıkarsam aradan

“umarsız" ile birlikte.


sokaktaki adamın diliyle yazmasam,

karıştırsam kafasını “herze"lerimle,

anlamasa sözlüğü bakmadan

ne demek istediğimi.


“kösnül” tad’lar alsam ben bundan umarsızca.!

umarsızca kullanıp dursam şiirimde umarsız’ı..

bana salladığınız “ilenç”lerinizi duyar gibi olsam..

çimdiklesem kıçımı..


bu son mısra olmadı yakışmadı şairine

ama kıçımı çimdiklesem’den daha şiirce


çünkü cümle devrikce..!