kaç yıl olmuştur bilmiyorum ama 20 seneden aşağı değildir.
yer beşiktaş inönü stadı, kapalı tribün.
o zamanlar şimdiki gibi biletini elektronik turnikeye okutup
falan girmiyorsun stada..
saatlerce önceden binbir güçlükle edindiğin biletle
kapılar açılır açılmaz stada giriyor,
artık maçına göre 4 saat, 5 saat bekliyorsun.
yine böyle bir maç ve ben bekleyeceğimi bildiğimden
yanıma bir kitap almışım.
sanırım kapalı tribün tarihine geçmeye niyetlenmişim.
maçın başlamasını kitap okuyarak bekleyen insan olarak.!!
ortada fol yok yumurta yok, tribünde amigolar,
tribün liderleri milleti bağırtıp duruyor.
ben kitabıma dalmış gitmişim.
bir ara şşşşşttt diye bir sesle tribünde sesler kesildi.
aradan epey bir zaman geçti.
ses yok.
başımı kaldırdım.
şöyle dört-beş metre çapında bir daire oluşmuş etrafımda..
içinde kimseler yok..
ben çemberin ortasında tek başıma, elimde kitap,
ayakta beni izleyenlerle göz göze geldim.
tribün lideri “kardeş sen bu orospu çocuklarına bakma..
hepsi yaygaracı cahil pezevenk bunların.
bi rahat kitabını okutmadılar sana” dedi..
bir kahkahadır koptu tribünde.
kitabımı kapattım..
ayağa kalktım..
zıplaa zıpla zıplamayan ibnedir…!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder