çocuk yetiştirmek gerçekten bir sanat..!
kızım olduğunda ben daha 28 yaşındaydım.
tecrübesizdim.!
şimdi torunlar karşısında full donanımlıyım.
mesela derin, sessiz sedasız otursun diye telefonu onu verip bir video açıyorum. çizgi film falan sessizce seyrediyor.
ama iki dakika sürmüyor bu sessizliği.
benim bilgisayarıma dadanıyor, “dede sen telefonu al, ben büyük seyredeyim diye.”
tamam dedim sonunda. ama bir şartım var diye ekledim. “benim açtığım filmi izleyeceksin.”
“tamam” dedi.
tecrübesizdim.!
şimdi torunlar karşısında full donanımlıyım.
mesela derin, sessiz sedasız otursun diye telefonu onu verip bir video açıyorum. çizgi film falan sessizce seyrediyor.
ama iki dakika sürmüyor bu sessizliği.
benim bilgisayarıma dadanıyor, “dede sen telefonu al, ben büyük seyredeyim diye.”
tamam dedim sonunda. ama bir şartım var diye ekledim. “benim açtığım filmi izleyeceksin.”
“tamam” dedi.
açtım ahlat ağacı’nı nuri bilge’den.
sonuç, beklediğimin de ötesinde mükemmel.
çıt yok.
ertesi gün telefon elinde film seyrediyor sessizce.
dedim, “bilgisayarı ister misin” cevabı başını kaldırmadan verdi.
“yok dedeciğim, açma o filmi ben telefondan seyrederim sessizce”
sonuç, beklediğimin de ötesinde mükemmel.
çıt yok.
ertesi gün telefon elinde film seyrediyor sessizce.
dedim, “bilgisayarı ister misin” cevabı başını kaldırmadan verdi.
“yok dedeciğim, açma o filmi ben telefondan seyrederim sessizce”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder